bəxtəvər

sif. <fars.> Xoşbəxt, bəxtli, taleli. . . <Narıngül> indi bəxtəvər həyatın meyvələrini dadmışdı. Ə. Vəl.. Bəxtəvər etmək – xoşbəxt etmək. <Bayram:> Heç dərd eləmə, Allah qoysa ölməsəm, tezliklə səni bəxtəvər elərəm. M. F. A.. // İs. mənasında. Xoşbəxt adam. – Getmə, getmə, görüm kimin yarısan? Hansı bəxtəvərin vəfadarısan? Qur.. A bəxtəvərlər, ananız gəldimi? Qondu yuva üstünə dincəldimi? A. S.. <Arvad:> Bəxtəvərə hamı kömək eləyir, . . amma heç kəs demir ki, ala, bu da sənə ayaqqabı. M. Hüs..

◊ Bəxtəvər başın(ız)! – bir işdə birinin bəxti gətirdikdə deyilir (bəzən istehza ilə deyilir). <Pəri:> Bəxtəvər başımıza, pişiyimiz oğlan doğub. N. V.. Bəxtəvər başına – xoşbəxtdir, xoşbəxtsən. Bəxtəvər başına o kimsənənin; Gözəllər yanında etibarı var. Q. Z.. Şahnisə xanım qızının, qarayanız çöhrəsində dolaşan fərəh və nəşəni fəxr ilə seyr edərək: – Bəxtəvər başına! – deyə gülümsədi. Ç..